Spot-chat

Said, χαίρομαι που τουλάχιστον μπήκες να το διαβάσεις.

Έκανα μια μικρή απόπειρα μίμησης του Αριστοφάνη στην κατασκευή σύνθετων λέξεων κι ομολογώ ότι έστω και με αυτές τις ολίγες, έμεινα αρκετά ευχαριστημενος με τον εαυτό μου.       

Όμως δεν κατάλαβα την ερώτηση σου ακριβώς : Οι κοσμητικές αυτές λέξεις είναι εύστοχες, ή, υβριστικές;

(κι αν το παρατήρησες, κανένας δεν παρακινήθηκε εξαιτίας τους να έρθει νωρίτερα...)
(φαίνεται η παρέα είναι υπεράνω ... ή, και υποκάτω ...των χαρακτηρισμών)

Μια παρατηρησούλα διαπιστωμένη προσωπικά:

Λόγω βασάνων μου (που ...έτυχε, να μην αρμόζει να αφορούν άλλους), αλλά και λόγω της απαιτητικής αθλιότητας, εχω ανακαλύψει, μέσα από πολλή εξάντληση και φθορά εδώ και κάποιον καιρό, πώς το νοήμον γέλιο, η εύχαρη διάθεση, κι η ευδοκούσα πρόθεση κοστίζουν.

Σε χρόνο, κόπο, συμμετοχή, κοστίζουν για να στηθούν, δέν είναι αυτονόητα ούτε φυτρώνουν.

Γι αυτό είναι και σπάνια, κι εκτιμώ κάθε προσπάθεια που αγωνίζεται να στήνει ποιότητα, δια μέσου χώρων παγερής μοναξιάς, φτήνειας κι αυτοξεφτίλας. Οπουδήποτε. Την όποια ποιότητα.

Αυτά, προς τον κυβερνοχώρο  ...

    .......... Stop.

Ευστοχοτατες, και γελασα πολυ οταν τις ειδα. Θελω να σου κανω γνωστο οτι, με βρισκεις συμφωνο με τις σημειωσεις εντος της παρατηρησουλας σου, αλλα στεκομαι αντιθετος,οταν βλεπεσαιεντος φτηνειας και αυτοξεφτιλας, διοτι αδικησε. Προσωπικα, αρνουμαι να το δεχτω, ενω κατανοω τα περι παγερης μοναξιας,και αλλων ευστοχων χαρακτηρισμων σου.Δηλωνω θαυμαστης της προσωπικοτητας σου, αλλα προπαντων εισαι για εμενα Αγαπημενος φιλος.

Την Τρίτη πριν έρθω στο via, ήμουν στο ΤΕΙ κι έστηνα μια άσκηση που θα γίνει την Παρασκευή. Έπρεπε να προετοιμαστεί και να δοκιμαστεί, όπως κάθε φορά, διότι η κύρια συσκευή, μιά γεννήτρια που χάρη στην προσοχή μου λειτούργησε επί ...30 χρόνια, όπως σχεδόν και όλα τα άλλα... δεν είναι σίγουρο ότι δεν θα προκύψει πρόβλημα δυσλειτουργίας (όλο και κάτι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια) καθώς τελικά θα συνδεθούν σε αυτήν το ένα μετά το άλλο περίπου 12 μικροκυματικά εξαρτήματα.
Πληροφοριακά σου λέω ότι το συγκεκριμένο, κάθε φορά που στήνεται χρειάζεται γύρω στη μια ώρα προετοιμασία, ενώ προ 20 ετών, αρκούσαν μόνο 20 λεπτά (όλα λειτουργούσαν σχεδόν αμέσως, ήταν καινούργια...).

Αυτή λοιπόν θα είναι και η μοναδική μου πραγματική προσφορά στο ΤΕΙ μέσα αυτό το εξάμηνο, θα είναι 3 διωράκια μάθημα, την αυριανή Παρασκευή.

Πρέπει να παραδεχθώ ότι με μεγάλο ενδιαφέρον περιμένω κάθε φορά που μου δίνεται τέτοια ευκαιρία ωστε να σταθμίσω τον εαυτό μου και να δώ σε τί κατάστασταση βρίσκομαι από κάθε άποψη:
Τί θυμάμαι, η ευκολία, ή, δυσκολία της αφήγησης κι επίδειξης προς τους σπουδαστές, η επιστράτευση των δυνάμεων (για κάτι που θα τελειώσει το βράδυ) η ευστάθεια καθώς περπατώ ή ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες, η επάρκεια της ανάσας, ο ειρμός, το ετοιμόλογο, η ανθρωπ επαφή, να μήν ξεχάσω κάτι από όλα αυτά που πρέπει να πώ (τα οποία για εμένα είναι πολύ όμορφα...) οι δυνάμεις που (συχνά χωρίς ενδιάμεσο φαγητό) απομένουν, ή όχι, στο τέλος, η ικανότητα οδήγησης στη συνέχεια...


Όταν προχθές μετακινησα ένα παλμογράφο (περ 12 kgr) καθώς τον σήκωνα μου φάνηκε εκείνη τη στιγμή 3 φορές βαρύτερος από παλιά. Από εκεί και πέρα ό,τι μετακινούσα το έκανα αργά και προσεκτικά. Αλλά υπήρχαν κι άλλα παρόμοια, και εκεί, και στο σπίτι μου που δεν είναι του παρόντος...

Ήρεμη παρατήρηση:
Όποιος πιστεύει ότι την παραπάνω αφήγηση  θα μπορούσα να την κάνω στο via με κάθε άνεση (ποιός σε εμποδίζει, φίλε; ) κι όχι  ασθμαίνοντας κι αντιμετωπίζοντας μισοβουλωμένα αυτιά από τον θόρυβο αλλά και την βιάζουσα αυτοπροτεραιότητα του καθενός, βρίσκεται πέραν του αφελούς.

Το έχω κάνει. Το έχω δοκιμάσει. Πλειστάκις.
Πάντα το επαναλαμβάνω, ίσως από υπολειπόμενο χρέος ευκαιρίας προσέγγισης, μα δεν περιμένω πιά, εκτός από μιά περίπτωση: Όταν εξαπατώμαι ότι ο άλλος ακούει.


Φίλε μου Παρισινέ. Χαίρομαι πολύ εφόσον κάτι συνεισφέρω, έστω κι αν τελικά είναι μόνον η απόμακρη γεύση κάποιας κουλτούρας που στον τόπο μας  ως παραμύθι ίσως και να επιτρέπεται, όμως έμπρακτα σημαίνει εξοστρακισμό αυτοστιγμή.

(Αυτά υπό μορφήν δειγματοληψίας) συνέχεια...

Παρακολουθω, τις συνομιλιες, ελαβα επι πλεον πληροφοριες απο το γιωργο στο θεμα των απαντησεων, τα λεμε.

Mετά από 6 μήνες επανεμφανίζομαι εδώ. Αλλά εδώ και 2-3 μήνες είχα μια τεχνική δυσκολία, ή απλά μου φάνηκε πως είχα.
Έτσι, πρωτοεπανέρχομαι στο spot-chat. Κανείς δεν έχει προσθέσει ούτε μια "ζεστή" γραμμή εδώ κι 6 μήνες στο συγκεκριμένο σημείο, κι αυτό σιγουρα κάτι σημαίνει.
Η έλλειψη ενισχυτικών ανταποκρίσεων, θα αποθάρρυνε, πιστεύω, σχεδόν τον κάθε έναν.
Θα ελέγξω και τα άλλα σημεία, στο Φόρουμ, αλλά φοβάμαι για τα παρόμοια.
Ανασκοπώντας τον καιρό που πέρασε, σκεπτόμουν ότι αυτό το φόρουμ δεν είναι τόπος διαλόγου, αλλά μάλλον "Εκθετήριο ιδεών και αναφορών".
Αυτό δεν είναι και κακό, απλά, (όπως καθένας μπορεί να το ελέγξει) επένδυσα πολύ "ελπιδοφόρο συναίσθημα" , [κάτι σαν να πηγαίνεις με κοστούμι σε μια συνάντηση όπου ο τόπος ετοιμάζεται μεν από κάποιους... αλλά η συνάντηση θα λάβει χώραν όταν τύχει να έρθουν, κάποια λεφτά από το ...ΕΣΠΑ (!)]
Ίσως θα ήταν χρήσιμη η προσέλευση περισσοτέρων μελών στο Φόρουμ, αλλά οι αντιρρήσεις για κάτι τέτοιο μου είναι πολύ ασαφείς... και οι όποιες εγγυήσεις για την καλή συμπεριφορά τους ασαφέστερες... και σε αυτό το σημεία διατελώ συνεχώς εν απορία.

Χτές βράδυ έλαβα από Σοφία ημαίηλ προς την παρέα που είναι το εξής:


" ...  I wait in New York to get back to Nashville. No my number changed and I did not receive your SMS or phone calls. Each time I come to Greece I will have a different number because it is less expensive. ... I will board the plane now. Andreas was tired but loves you all and he and I passed great days. I must board the plane now!!! Miss you guys and look forward to having more nights together soon. Many kisses to all the guys-Σοφια σας 

Sent from my iPhone"


Νομίζω ότι είναι πολύ θερμό κι ενδεικτικό των καλών της διαθέσεων και προσδοκιών. Άς είναι καλά στην προσπάθειά της !